Yine bir gün okuldayız; dersler sıkıcı, zil çalsa tenefüse çıksak, arkadaşlarla maç muhabbeti yapsak, bizanslılarla dalga geçsek.. ve o müthiş an geliyor, zil çalıyor. İlkokul çocuğu gibi sınıftan hemen kaçıp çıkıyoruz. Arkadaşlarla bahçede toplanıp başlıyoruz muhabbete; soruyorlar, hafta sonu maça gidecek misin? diye.. Tabii ki evet ama, bir elimizi cebimize atıyoruz para yok. Akşam yalvarırım pedere, bursa aşkına bizanslılar dalga geçiyor maça gidemeyeceğiz diye, akşam olur dağılırız evlere..
Baba eve gelir, yalakalık başlar; ''hoşgeldin babacım nasılsın?'' falan filan.. Babam direk çakar davayı ''yine ne isteyeceksin bakayım'' ''şey baba.. nasıl desem bilemiyorum,'' en iyisi gevelemeden söylemek ''baba hafta sonu maç var, param yok. Bilet alacağım az bir yardım et şu garibe'' başlar nasihatler sonra yumuşar.. görür çünkü gözümdeki kararlılığı, Bursa aşkını.. ''Tamam hallederiz, ne zaman çıkıyor biletler?'' ''satışa bakayım perşembe ya da cuma baba'' ''Tamam ben hallederim, olur. Perşembe akşamı baba gelir eve ve bilet elinde. Küçük çocuk gibi sevinir bu garip. Ertesi gün okulda bizanslılara havamızı yaparız, biraz zor olsa da bu maça da gidebileceğiz.
Maç günü gelir telefonlar susmaz. ''nerede buluşuyoruz'' ya store önüdür buluşma mekanı ya da arap parkı. Buluşunca arkadaşlarla artık zaman qelmiştir. Mekanımıza Atatürk stadına, kapalıya girme zamanı.. kapılar açılır beklersin biraz, sonra içeri. Kimi merdiven üstü, kimi supporters tabii yaşlıysan eski teksas. Hoş yaşlı dediğime bakmayın; onlar bizden genç sayılır.
Ve çağırırsın tek tek futbolcuyu.. ilk ivankov sonra yavuz.. ardı kesilmez maç başlar ilk dakikalar goll yersin, kimin umurunda şova devam.. ilk yarı biter, çağır takımı tribüne; güvenini göster.. ikinci yarı başlar, takım çoşmus ve beklenen olur. Gol gelir ''güzeller içinden bir seni seçtim'' başlar bütün stad. Yer yerinden oynar. Takım o gazla durmaz bir tane daha gol atar ve işte asıl şov şimdi başlıyor.. Maç biter çağır takımı tribüne. Timsah şov, formaları atsınlar, tam soyunma odasına giderken ''büyük kaptan ortaya üçlü çektir tayfaya'' o futbolcuların arasından çıkar büyük kaptan, geçer orta noktaya ve 3 hareketle 1 2 3 bütün stad yıkılır. Sonra Altıparmak Heykel inler. Sonra herkes otobüse..
Eve geldin, ''maç kaç kaç'' '' 2-1 aldık baba''.. sesim gitmiş. Babam bendeki o mutluluğu görünce susar, sesini çıkarmaz... Bursaspor sevgisini qörmüştür bir kere gözümde...
Herkesin bu takıma bir borcu vardır; bu Bursaspor sevqisini miras bırakmalıyız evlatlarımıza...
Özkan Akyıldız, 16 Haziran 2009
İnadına Teksas fanzin komitesi ve yazarının izni olmadan, kaynak gösterilmeden kullanılması yasaktır.
© Teksas.org
0 yorum:
Yorum Gönder