HENÜZ VAKİT VARKEN

Dinle kaldırımları, duvarları, taşlı park yollarını... Orada bir ağacın altında... Söylemeliyim Bursasporumun en güzel marşlarını sana...

SANA OLAN AŞKIMIZ

Bizden öncekilerden bize emanet olan , Bizden sonraki herkese emanetimiz olan sana duyduğumuz ''Bağlılığımız'' sana olan karşılıksız ''Aşk''ımız olucaktır !

FARKIMIZ TEKSASLI OLMAMIZ

Ne moral kalır kafada, bir nebze de olsa iştah kalır o 90 dakika susmayan boğazda. O soğuk işler ya vücuda stadtan çıkınca hani..

ÖVÜNMEKLE ÇOK HAKLIYIZ

Biz daha kendi tribünlerimize bunu okutamazken dünyanın işine bak; kozmonot ve katerina arkadaşlar daha şimdiden 9.sayıyı ne zaman çıkartacağımızı soruyorlar.

ERKAN ABİ

Kaç kez Felç olana dek direndik bu kahpeliklere. Herşeyi görüyorsun ya Erkan abi. Görüyorsun ya. Evi olmayan Sokak çocuğu gibi bizide bitirdiler Erkan abi.

28.1.10

Deplase olmak lazım!


"özellikle gençlere söylüyorum çünkü bir yaştan sonra deplasman yorgunluğu bünyeyi sallayabiliyor. dahası, yol arkadaşı bulmakta güçlükler ortaya çıkıyor ki, deplasman da tek başına çekilecek iş değil... evet, deplase olunuz. takım sevgisini rasyonel biçimde açıklamanız gerekmez ve takımınızı gerçekten seviyorsanız, deplasmanın meşakkatlerine değer. şehrinizden yüzlerce kilometre ötede, takımınızın arkasında bir ses olursunuz, az şey mi? doğru, futbol seyir sporu olarak çok güzel, seyircilik bir zevk. ama "taraftar" olmak, seyirciliği de kapsayan ve bunun ötesine geçen bir şey. "tribünde" olmak değil "tribünden" olmak, söylendiği gibi sürüye katılmak değil paylaşmak, belki zaman zaman kendini kaybetmek ama zaman zaman da kendini bulmak, yalnızca takımın en parlak günlerinde sokakları korna sesleriyle inletmek değil iyi günde kötü günde birlikte yürümek..."

Can Kozanoğlu
Futbol ve Kültürü kitabındaki "Gençler Deplase Olunuz" adlı yazısından

20.1.10

Erkan Abi


Biz Şampiyonluk hayalleri kuracak taraftar değildik Erkan abi
Belki buydu isteğimiz ama tam olarak bu değildi takımımızdan beklediğimiz
Ne umutlarımız hayallerimiz vardı seninle hatırlarsan Erkan abi
Keşke görebilsen olanları takım gururunu kaybetti Erkan abi

Dalgalar Savurdu gitti o güvendiğimiz oyuncuları
Sevdik ama sevmemizin karşılığını İhanetle aldık Erkan abi
Güvendiğimiz insanlar paraya değer veriyomuş meğerse
Kaç kez bozguna uğrattılar hayallerimizi
Kaç kez savaş ortasında yalnız kaldık
Kaç kez Felç olana dek direndik bu kahpeliklere
Herşeyi görüyorsun ya Erkan abi
Görüyorsun ya
Evi olmayan Sokak çocuğu gibi bizide bitirdiler Erkan abi

Kimbilir nerede o Timsah yürüyüşünü yapan o genç
Kimbilir nerede o Efendi Adam.
Birimiz başkan olacaktık birimiz tribün lideri
Bu şehir gururunu kaybetti Erkan abi
Bir oyuncu yüzünden istanbul basınının maskarası olduk Erkan abi

Eğer okursan başkan bile olabilirsin derdin Erkan abi hatırladın mı?
Oysa daha başkan olmadan tüm umutlarımızı elimizden aldılar Erkan abi
Tırnaklarımı çeker gibi bir bir aldılar benden umutlarımı
İşte bu yüzden yaralı yüreğim
İşte bu yüzden ağlıyor güzel kardeşin
İşte bu yüzden asık suratlı bu güzel kardeşin

Herşey bitti ama destek asla biliyorsun işte Erkan abi
Her seferinde sadakat yerine ihaneti gördük biliyorsun işte
Biz şimdi hangi futbolcumuza güvenelim be Erkan abi
Hadi söylesene Erkan abi
Yalan mı be...
YALAN MI !!!

Harun Yaylaoğlu, 15 Ocak 2010

İnadına Teksas fanzin komitesi ve yazarının izni olmadan,
kaynak gösterilmeksizin kullanılması yasaktır. ©Teksas.org

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites